Budujemy lepszą przyszłość-ostródzkie koło PSOUU

Koło w Ostródzie powstało w 1992 roku z inicjatywy grupy rodziców wychowujących dzieci głębiej upośledzone oraz ze sprzężonymi kalectwami.

Były to dzieci, które nie miały żadnej oferty pomocy ze strony instytucji publicznych. Początek lat dziewięćdziesiątych to czas, w którym organizacje pozarządowe powstawały w dość szybkim tempie i z ogromnym entuzjazmem. Z tych  oraz wielu innych powodów zrodził się pomysł, aby stworzyć miejsca – placówki dla osób upośledzonych. Inicjatywa zakończyła się sukcesem. Koło zostało zarejestrowane i stanowi część ogólnopolskiej całości. Polskie Stowarzyszenie natomiast wyszło ze struktur Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w 1991 roku, a sam ruch rodziców działał już na początku lat 60-tych, kiedy to Państwo Ewa i Roman Garliccy z Warszawy zainicjowali publiczną debatę o pozbawionych edukacji, zatrudnienia i miejsca w społeczeństwie dzieciach, młodzieży i osobach dorosłych z upośledzeniem umysłowym. Do ich głosu dołączyli się rodzice z wielu miast Polski. Tak powstał ogólnopolski ruch rodziców walczących o godne życie osób upośledzonych.
Z czasem powstała odrębna struktura TPD – Komitet ds. Osób Upośledzonych Umysłowo , która w 1991 roku została niezależną organizacją pod nazwą: Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym. Rok później, tj. w 1992 roku, powstało Koło  w Ostródzie,  które jest jednym ze 160 kół, realizujących wspólną misję i cele.

Przyjęta misja i cele stały się dla wszystkich wyznacznikiem w  budowaniu wspólnej, lepszej przyszłość osobom upośledzonym i ich rodzinom. Misją Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym (skr. PSOUU) jest: dbanie o godność ludzi niepełnosprawnych intelektualnie, o ich miejsce w rodzinie i wśród innych ludzi oraz wspieranie rodzin, którym przyszło żyć z dzieckiem upośledzonym oraz wspólne życie i przekształcanie bólu w gotowość niesienia pomocy innym. Celem natomiast jest: działanie na rzecz wyrównywania szans osób z upośledzeniem umysłowym, tworzenie warunków przestrzegania wobec nich praw człowieka, prowadzenie ich ku aktywnemu uczestnictwu w życiu społecznym oraz wspieranie ich rodzin.

 

 

Działania Koła PSOUU, tak jak każdej organizacji pozarządowej, nie mogą być realizowane bez współpracy z samorządami lokalnymi, i starostwem. Konstytucyjna zasada pomocniczości powinna być wyznacznikiem tych działań. 

Dotychczasowa współpraca zaowocowała utworzeniem i prowadzeniem następujących placówek i programów:


1) Ośrodek Rehabilitacyjno – Edukacyjno – Wychowawczy dla dzieci i młodzieży z głębszą i wieloraką niepełnosprawnością w wieku 3 – 25 lat, gdzie realizowane są programy:
  • edukacyjny jako spełnianie obowiązku szkolnego,
  • rehabilitacji medycznej,
  • od 15 listopada 2005 realizowany jest pilotażowy program rządowy adresowany do małych dzieci w wieku 0 – 7 lat „Wczesna, wielospecjalistyczna, kompleksowa, skoordynowana i ciągła pomoc dziecku  zagrożonemu niepełnosprawnością lub niepełnosprawnemu oraz jego rodzinie”
2) Warsztat Terapii Zajęciowej dla młodzieży i dorosłych, gdzie realizowany jest program rehabilitacji społecznej i zawodowej,
3) Zespół Rehabilitacyjno – Terapeutyczny, w ramach którego dzieci i młodzież nie objęta działalnością w/w  placówek korzysta z zajęć rehabilitacyjnych,
4) Program treningu umiejętności mieszkaniowych i społecznych (mieszkanie przy ul. Nadrzecznej) dla osób dorosłych zagrożonych, z przyczyn naturalnych, utratą oparcia w  rodzinie,
5) Grupa teatralna „Przebudzeni” to forma rehabilitacji osób niepełnosprawnych intelektualnie  przez sztukę i  sposób na walkę ze stereotypowym postrzeganiem tych osób prze społeczeństwo.

Stowarzyszenie wykonuje zadania publiczne, które są w kompetencjach samorządów, stąd  na realizacje tych zadań otrzymuje środki publiczne ze Starostwa Powiatowego, Narodowego Funduszu Zdrowia, PFRON, samorządów lokalnych.

Rozwój usług a tym samym rozwój stowarzyszenia, wymuszają potrzeby środowiska osób niepełnosprawnych. Wysoka jakość usług to nie tylko dobry poziom merytoryczny ale również  lokalowy. W obecnej sytuacji, Stowarzyszenie stanęło w obliczu stagnacji. Przyczyna tego stanu rzeczy jest skąpa baza lokalowa. By sprostać potrzebom podejmowane są doraźne działania polegające na wynajmie lokali na terenie miasta. Sytuacja ta nie sprzyja rozwojowi, wręcz zagraża wymaganym standardom i jakości usług. Wystąpienia o przyznanie wskazanego budynku na ten cel  do Rady Miasta i Burmistrza nie znalazły niestety odzewu.

Oprócz form stałych działalności , są także takie, które wpisały się już w program corocznych imprez o charakterze kulturalno – sportowym i promocyjnym, organizowanych okazjonalnie. W ramach działalności placówek organizowane są wycieczki, turnusy rehabilitacyjne. Również rokrocznie odbywa się Warmińsko – Mazurski Przegląd Twórczości Osób Upośledzonych Umysłowo oraz  Spartakiada osób niepełnosprawnych WTZ Województwa Warmińsko - Mazurskiego.  Wspólnym działaniem wraz z organizatorami Ostródzkich Biegów Ulicznych im. Konstytucji 3 Maja,  jest włączenie  osób niepełnosprawnych intelektualnie w jeden z   biegów. Również w maju organizowane są imprezy z okazji Europejskiego Dnia Godności Osoby z Niepełnosprawnością Intelektualną – 5 maja. Organizacja tych przedsięwzięć  ma na celu promowanie osób niepełnosprawnych, ich możliwości i pokazywanie ich mocnych stron oraz przełamywanie barier, uprzedzeń i stereotypowego postrzegania osób niepełnosprawnych intelektualnie.
Największym marzeniem przewodniczącego Koła PSOUU , jak i rodziców jest realizacja planów związanych z rozwojem Stowarzyszenia takim, by były szanse na  rozwój i godne życie ich dzieci na każdym etapie ich życia. Plany te to utworzenie hotelu – domu rodzinnego szczególnie dla głęboko, wielorako niepełnosprawnych osób, chronionych mieszkań grupowych, zakładu aktywności zawodowej oraz warunków do zatrudniania wspieranego.

Rodzice chcą wspólnie tworzyć dla nich nową rzeczywistość- szanse dla najmłodszych, młodzieży dorosłych. I nie chodzi tu o zniewolenie opieką, lecz o warunki rozwoju zarówno fizycznego, poznawczego, jak i społecznego, skierowanego ku samodzielności, niezależności i autonomii na miarę indywidualnych możliwości. Chodzi o to by każda osoba niepełnosprawna była traktowana na równi z innymi ludźmi, aby nie była dyskryminowana, aby mogła cieszyć się życiem i dzięki swej niepowtarzalnej osobowości, wnosić swój wkład w dobro ogółu. Rodzice chcą również dawać szanse sobie, aby móc przeżyć uczucie solidarności z innymi rodzicami, aby znaleźć tak pożądany stan równowagi wewnętrznej, lepiej zrozumieć siebie i własne dziecko, mądrze je wspierać. Wreszcie by lepiej organizować swoje życie i otrzymywać należną pomoc i wsparcie.